خازن ها نقش مهمی در طراحی مدار دارند و انتخاب آنها تأثیر مستقیمی بر عملکرد مدار دارد.نیازهای مختلف مدار انتخاب نوع خازن را تعیین می کند.در طی فرآیند طراحی ، نقاط زیر برای انتخاب خازن مناسب بسیار مهم است:
الزامات خاص مدار برنامه:
مدارهای مختلف نیازهای متفاوتی برای خازن دارند.مدارهای فرکانس با فرکانس بالا و فوق العاده بالا اغلب از خازن های میکا ، خازن های لعاب شیشه ای یا خازن های سرامیکی با فرکانس بالا استفاده می کنند.مدارهای فرکانس متوسط و پایین تمایل به استفاده از خازن های کاغذی ، خازن های کاغذی فلزی ، خازن های فیلم آلی و غیره دارند. علاوه بر این ، مدارهای تنظیم شده به خازن های متغیر مانند خازن های متغیر مهر و موم شده دی الکتریک یا خازن های دی الکتریک هوا نیاز دارند.این مهم است که پارامترهای اصلی خازن ، مانند ظرفیت اسمی ، ولتاژ عملیاتی و مقاومت عایق ، مطابق با الزامات خاص مدار باشد.
انتخاب خازن های الکترولیتی:
خازن های الکترولیتی عمدتاً برای فیلتر کردن منبع تغذیه ، جداشدن ، اتصال و سایر توابع به ویژه در مدارهای فرکانس متوسط و پایین استفاده می شوند.به طور کلی ، خازن های الکترولیتی آلومینیومی برای بیشتر مدارهای برق مناسب هستند.برای مدارهای تجهیزات الکترونیکی با دقت بالا ، توصیه می شود از خازن های الکترولیتی غیر جامد تانتالوم یا خازن های الکترولیتی نیوبیوم استفاده کنید.هنگام انتخاب ، به کیفیت ظاهری خازن توجه کنید تا اطمینان حاصل شود که پین ها محکم و بدون نشت هستند.
انتخاب خازن های دی الکتریک آلی جامد:
خازن های پلی استر ، خازن های پلی استایرن و خازن های پلی پروپیلن معمولاً از خازن های دی الکتریک فیلم آلی استفاده می شوند.خازن های پلی استر برای جدا کردن و دور زدن مدارهای فرکانس متوسط و پایین مناسب هستند.خازن های پلی استایرن برای مدارهای صوتی و مدارهای پالس با ولتاژ بالا مناسب هستند ، اما برای مدارهای با فرکانس بالا نیستند.خازن های پلی پروپیلن از ویژگی های فرکانس بالا بسیار خوبی برخوردار هستند و برای کاربردهای مختلف در انواع دستگاه های الکترونیکی مناسب هستند.
انتخاب خازن های دی الکتریک معدنی جامد:
خازن های سرامیکی معمولاً از خازن های دی الکتریک معدنی جامد ، به ویژه خازن های تراشه سرامیکی ، خازن های یکپارچه و خازن های سرامیکی بدون سرب استفاده می شوند.خازن های سرامیکی کلاس I به طور کلی برای مدارهای فرکانس با فرکانس بالا و فوق العاده بالا انتخاب می شوند ، در حالی که خازن های سرامیکی کلاس II را می توان برای مدارهای متوسط و با فرکانس پایین انتخاب کرد.خازن های سرامیکی کلاس III فقط برای مدارهای فرکانس پایین مناسب هستند.خازن های لعاب شیشه ای یا خازن های میکا اغلب به عنوان خازن اتصال ، خازن های بای پس و خازن های ثابت در تنظیم مدارها استفاده می شوند.
برنامه های خازن های متغیر:
خازن های متغیر عمدتاً در مدارهای تنظیم شده استفاده می شوند.اگرچه از خازن های متغیر دی الکتریک هوا به طور گسترده در تجهیزات الکترونیکی اولیه استفاده می شد ، اما استفاده از آنها در تجهیزات الکترونیکی مدرن نسبتاً کاهش یافته است.در مقابل ، خازن های متغیر دی الکتریک جامد هنوز به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرند.به عنوان مثال ، رادیوهای AM به طور کلی از خازن های متغیر متغیر مهر و موم شده استفاده می کنند ، در حالی که رادیوهای AM/FM و رادیوهای AM/FM برای خازن های متغیر متغیر چهار رنگ مناسب هستند.این خازن های متغیر معمولاً دارای خازن های نیمه متغیر فیلم هستند.